iletişim

umit@umitalan.net
twitter.com/umitalan

Salı, Haziran 03, 2008

Yakında...

Çeşitli mecralarda yayınlanan yazılarım ve yeni çalışmalarım çok yakında burada.

Bu notu ne büyük tesadüf ki, Nazım Hikmet'in 45. ölüm yıldönümünde yazıyorum. Günün anlam ve önemine binayen satırlarımı bir Nazım Hikmet şiiriyle bitiriyorum... Görüşeceğiz.

Ümit Alan

YAŞAMAYA DAİR

1

Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi meselâ,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani, bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani, o derecede, öylesine ki,
meselâ, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut, kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel, en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, meselâ, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak, yani ağır bastığından.

1947